Kış Bahçesi
Dün sokakta adını duyduğuma yemin edebilirim
Döndüm kimse yoktu...
Dün telefona gitti elim, bıraktım
Oysa anlatacaklarım çoktu
Daha bir gururlu yapıyor insanı
Elimde onca günahsız anı var
Hadi gel şimdi sil anları
Kış bahçesi gibiyim
Mevsimsiz yaşıyorum saklanmıyor yalnızlık
Ne diyeyim, alışıyorum...