Seni bulamıyorum kayboldun
Zillere bastıkça yok oldun
Daldığım en derin uykuydun
Gökyüzünde dipsiz bir kuyu
Aydınlık vitrinlerden vicdanı kayıp bir şehirde ben
Tümsekleri bulutlu zihnim
Terleyen buzullar gibi gezdim
Tekinsiz nefeslerden milimetrik kumpaslar
Seyyar şair tezgahları

Yalnızlıktan buğulu camlar
Parklardaki mutsuz punklar
Beynimde gezen dev tanklar
Üstümde bir ağırlık var
Bir otursam kalkamıy’cam
Solgun surata savruk saatlerden dev heykel
Sanki yirmi yaşındaki ben gibi
Her şeye küfretmek birden
Bak durmak bilmeden

Düşünmek saç diplerin acıyana dek
Sonsuz voltalarda kaybolmak
Kendinden bile sağ çıkmak
Pisuvarda hayatın küsüratını bomboş gözlerle hesapla
Yıldızlar bize yaklaştı
Yıldızlar ne taraftaydı
Göğsümde bir kum fırtınası
Aklımda bir yazın rüyası
Sonsuz kere hatırladım
Seni ilk kez gördüğüm anı

Özlesem de birini
Kalbimde yok ki yeri
Ağlasam geri gelir mi zaman

Özlesem de birini
Kalbimde yok ki yeri
Ağlasam geri gelir mi zaman

Seni bulamıyorum var mıydın
Durduk yere kayboldun
Şehrin gözleri her yerde
Ruhumdaki vahşi pençe
Birdenbire irkildim ben
İklimler değişti birden
Buharlaştı öfkem aniden
Hikayeden tayyareler
Göz kapaklarımdan karıncalar girmiş gibi
Darma duman zihnim parça pinçik hafızam silik
Donmuş göllerin en karanlık kabusları
Sonsuz kere hatırladım seni son kez gördüğüm anı

Özlesem de birini
Kalbimde yok ki yeri
Ağlasam geri gelir mi zaman

Özlesem de birini
Kalbimde yok ki yeri
Ağlasam geri gelir mi zaman