Damla damla birikip saza söze dönüşmüş
Ses verip asırlardan mızrap telle öpüşmüş

Meltemi nefes olup geçince gırnatadan
Harput bir başka özlem içimizi kanatan

Parmaklar kuş misali üzerinde kanunun
Gezindikçe damardan çekildiği kanının

Ritminde darbukanın kalbimin çıktığını
Hissederim ahından alevler çıktığını

Sedef kakmalı udun inleyişi an be an
Tanburun nağmesinde dönen bir anlık zaman

Bu bir anlık zamanda ruhlar kanatlanıyor
Ses olup mazi oku kalplere saplanıyor