Hikaye dönüyor en başa, kuru kafalar bozulan büyüler ortada.
Kafada tilki kalpte hatun gezinir uzanır obada.
Bana bi ses der hazine gömülü, girersin ateşe görürsün önünü,
Kuşanır zırhı taşırım yükümü yakından uzağa.
Güneş doğudan gülüyor yüzüme rüzgar esiyor arkadan.
Şarkı söyler kurt sürüsü tam geçerken yanımdan.
Sonunu düşünen korkak, kapına dayanır koçbaşı,
Geriye dönene kaçacak tek yer toprak, bu da hikayenin en başı.
Suyla görünür, konuşur ağaçkakanla yıldız haritadır.
Kafanı kaldır başlasın, işaret dumandır.
Dökülen kanımla topraklarımı suladım, bu beni yapıyor kazanan.
Yanına gelirim hemen, sen yeter ki adımı an.

Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var.
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var.
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen.
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var.
Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var.
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var.
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen.
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var.

Hikaye dönüyor en başa, bu kadarı da fazla kendi adıma.
Kafanı kuma sok ben, savaşabilirim hepiniz adına.
Gözümü alan ışık, sert, keskin ama ben alışık.
Doğuştan psişik bu kafa bozkırlarla barışık.
Balık yüzdüğü denizi bilemez, bilse o suya giremez, palavra.
Bu masal burada bitemez, kimse o kadar ahmak olamaz.
Kafanı uçuran benim, o dumanı boşuna soluma.
Evren burada, iste, düşsün önüne, koyarız olayı yoluna.
Kurulu düzenin kralı, yılanın deliğine sokamaz elini.
Yakaladıysa kolunu içeri çekip, koparır dilini.
Sebebi değilim, sorumlu kalemim, kalbim kırılamaz.
Kılıç kör olsa da asla bu bir bahane olamaz.

Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var.
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var.
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen.
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var.
Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var.
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var.
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen.
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var.