Gölgeniz pek yarım değil
Aklınız hep güneşte kalır ağlar
Saklı mı cennetin elması
Tatlı rüyalar…
Uykumuz sözle bölündü say
Sözde sihirli sesleri, elinde yay
Kanatlarında bulut, dilinde lâl

Kaçtı rüyalar…
Ay doğsa, parlasa her gece
Elimde bir gece tutulsun.
Kaybolsak, yürüsek aynı gün
Kararsa gökyüzü elim’de’ koz olsun.
Gözleri kırk ikindi, çehre kader ve tunç
Belki yüzünde hatır, kalbin anlar.
Ruhuma mavi mercanı sakladı solmaz.

Mevsimi göl gecesi, rüzgarı buz
Hırkamı ör de giyeyim, gövdemi hepten unutup
Rengini al da gel hadi baharım oldu bana güz
Ayazdı sözüm, utanırdı sesim
Sarıl anla
Sarıl ağla

Uzakta uyu dinlen biraz daha
Aklıma geldikçe gülüyorum zaten
Belki de ondan öyle oluyor ama ne yapalım
Tamamlıyorum yani
Kolay oluyor
Yeterli bu kadar.
Gerisi için böyle şeylere ihtiyacım yok.
Gerçekten aklında olan şeyi öğrenmek istiyor musun?
Bazen evet

Bazen de hayır.
Cazip olan nedir?
Her şey -e doğru çekilmiyor;
Her şey bunu istiyor.
Eşya dahi bundan payını almış gibi gözüküyor.
Hırkamı söktüydüm.
Pek bi’ tarihliymişim.
Vaktim buna yetmiş diye
Kendi kendime olur dediydim
Şimdi tam şu an ne düşüneyim ?
Akademi düşün.
Çalış doktor ol.
Hayatın gerçektenleri var.
Şarkılar var.
Sen varsın.