Yaralanmış bir akşam vakti ömrüm
Beni geceler bile anlar oldu
Bütün ezgilerin sustuğu duraktayım
Sen anlamadın gülüm suskunluğumu

Varsın yokluğun zehir gibi yaşansın
Düş de git yüreğimden sessizce
İçimdeki çocuk öksüz kalsın
Yorgunum gitmelerin tümüne

Hadi git
Yangın yemiş türküler gibi git
Kalmasın gök mavisi ezgimde
Su yeşili akmasın yüreğimde

Bir solukta sussun ayrılık gülüm
Tamamlanmış yalnızlık olur ömrüm
Gidersin temelli susarım gülüm
İçim acır ürperirim ormanlarca

En sağır yara olursun yüreğimde
Yıldızların en uzağı gibi susarım
Yangınlar başlar sustuğum yerimden
İçim acır ürperirim ormanlarca

En sağır yara olursun yüreğimde