iri, kaba-saba olsam da vurur tam yüreğimden
diri ya da ölü ele geçirebilir, emin zaferinden
ama bensiz anlamsız bir düşten ibaret
görünce beni, bedeni teslim olur kendiliğinden
kaçamam, kurtulamam beni hapsettiği ağdan
bir örümcek gibi çalışır, ilham karaduldan
ben neyime güvenip güven istedim ondan?
hep seveceğim derim, ama çok geçmiş o yoldan

bu nasıl bi’ kadın! bu nasıl ateş!
söndürsem, yangının adı konur
birkaç dakikamı istedi,
ömrümü versem de olur

ömrümü versem de olur
ömrümü versem de olur
ömrümü versem de olur
tüm ömrümü versem de olur
ne olur?

hayran kalıyor bana, gerçek beni bilmediğinden
çok kaldım, aklından gitmeliyim ben
yollar bizi bizden koparır, bitmediğinden
yanlışı seçmeyi huy edindim yalnızken
onu ne özel, ne de aşırı güzel bulduğumdan,
ne de başka biri bana böyle dokunmadığından,
belki de ikimizdeki aynı gönül yarasından
ya da beni en çok o istemiş hepsinin arasından

bu nasıl bi’ kadın! bu nasıl ateş!
söndürsem, yangının adı konur
birkaç dakikamı istedi,
ömrümü versem de olur

ömrümü versem de olur
ömrümü versem de olur
ömrümü versem de olur
tüm ömrümü versem de olur
ne olur?