Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda

Bilmiyorum ne hâldeyim
Gidiyorum gündüz gece

Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

Kırk dokuz yıl bu yollarda
Ovada, dağda, çöllerde
Şaşar Veysel işbu hale
Gah ağlaya gâhi güle

Bilmiyorum ne hâldeyim
Gidiyorum gündüz gece

Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

Bilmiyorum ne hâldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

Bilmiyorum, ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece

7 yaşında çiçek hastalığından gözlerimi kaybettim
Babam rahmetli bir saz bulmuş getirdi, işte o andan bu ana kadar çalıp söylüyorum