dursun artık
dönmesin dünyam
uğruna tekrar tekrar ölmekten
sıkılmış kalmışım
bu ne zalim zaman
benim için artık paramparçasın

güldüğüme bakma
adın yerlerde
üstüne basa basa
geçtim ben de
her gördüğüne kanma
unut artık dönme
içim kana kana vazgeçtim senden

hayatımın en acı pişmanlığı
adını anmaktan utandığım demişsin
ne haysiyetim kaldı ne insanlığım
kadir kıymet bilmeyen bir nankör sevmişim

hayatımın en acı tecrübesi
adını anmaktan utandığım demişsin
ne haysiyetim kaldı ne insanlığım
çok şükür sonunda kurtuldum demişsin