Diyorlar ki manolis
Şu garip bağlaman
Senin için ağlarmış
İnlermiş kahrından

Süngün düşmüş manolis
Suskunsun içerde
Senin gibi külhani
Ah gururun nerede

Bana derler manolis
Vay! başım dumanlı
Bana yanlış yapana
Dar ederim dünyayı

Konuşur bıçağım da
Şu bağlamam kadar
İyi bilsin ardımdan
Laf atıp tutanlar

Yaşa bre manolaki
Vur sazın teline
Sana gölge edenler
Çıkmasın önüne

Kaybolur biz çalınca
Hepsi birer birer
Dünya ehli olanlar
Aynı dilden söyler