ne sana ne sevgine ihtiyacım yok
saygısızca yorumlara ihtiyacım yok
herkes korkar yanımda olmana ihtiyacım yok
zifiri de olsam aydınlığa ihtiyacım yok

kimseden öğrenmedim benim hiç kimseye minetim yok
sende o eksik bunda bu eksik ihtiyacım yok
herkes korkak dostum da olmana ihtiyacım yok
nefret et benden çünkü sana hiç ihtiyacım yok

biliyorum iyi kötü olsa da yürüyorum durmam inandığıma
kendime dürüstüm sen zifirisin üzülüyorum yandığıma
kötülüğe gebesin değiyor mu kendine kibire bıraktığında
sanki bir nemesis biner sırtına inanıp öç aldığına

kendini sev, yaşa
çıkar orta parmak toplumun tüm gerici kafalarına
görünmeyen yasalarına
dedikoducu mahaller karılarına
giriyorlar havalarına ama ona tek yapabilen papara para
neyse ki ölçütü basittir onların
paran varsa gider huyuna

herkesin namusu kendine sahibe ihtiyacın yok
güçlüsün farket bunu bir korumaya ihtiyacın yok
en akıllı sen ol çevrende boş akıla ihtiyacın yok
unutma teksin böyle gideceksin ihtiyacın yok

ne takışmaya ne de hiç öne çıkmaya ihtiyacım yok
beni tanımaman umrumda değil ihtiyacım yok
düşleyen sen oldun dönüştür gerçeğe hiç bir yardım yok
bir işimi bırakamam arkama bakmadan ihtiyacım yok..

Yoook, yook
İhtiyacım yoook..

herkes gibi kendimi ben de bir zamandır önemli zannediyordum
stabilize etmeden tüm hislerimi açığa çıkarıp bunu gösteriyordum
mutluluk geçici bir his.. ben, ömrüme yayılır sanıyordum
sonra kalktı bu gözümden perdeler anladım kendimi kandırıyordum

içimizi çürütüyor stres, tenin olmasa da ruhun solgun
senin için nasıl onu bilemem fakat beni yaptı hayat çeyreğinde yorgun
ne önümü gösteriyor, ne de kaçmama fırsat tanıyordu
bir de üstüne kime güvensem gelip gard kırıp yumruğu patlatıyordu

depresif olmamak için bazen neye tutunsam diye düşünüyorum
bir gün aradı bir arkadaş dedi ben gazı açtım ölümümü bekliyorum
dedi bana bir sebep söyle vazgeçmek için artık seni dinliyorum
tek diyebildiğim ailen var.. başka bir şey bilmiyorum

bayağı uzun zaman oldu sürekli gündemde bunları konuşuyoruz
sanki bir karabasan çökmüş üstümüze farketsek de hiç kaçamıyoruz
sıkıcı gelse de ilişkiler deniyor her seferinde de bocalıyoruz
bir çıkış yolu arıyor ama başlangıç noktası dahil bulamıyoruz

dedi bitecek bu yıkım bir gün mutlaka yeni kapıları aralayacak
bunca derdi veren allah ya yine kurtarıp bir düzene yamalayacak
artık kanamayacak gibi geliyor biri vursa da sırtımıza bıçak
biliyorum bunu bir şekil atlasam da ruhum asla sağ çıkamayacak